Respectfully Yours

Chapter 30

Anikka

" Don't do anything baby, Just hold my hand tight to let them know that I'm yours."

Titig na titig ang mga mata niya sa akin. Those brown eyes always piercing my soul. Hindi ko mawari,

nagbibiro ba siya or nantitrip?

Kung ano pa yun? Hindi ko na masyado inalintana. Those words are enough to make my heart

abnormally beating.

Habang naglalakad kami, lagi niyang pinipisil yung kamay ko. Kung kamatis itong kamay ko,

siguradong lamog na lamog na ito.

Kahit na magkalamog-lamog nga itong kamay ko ay hindi alintana, dahil feel na feel ko ang

paghoholding hands namin. Patuloy pa rin naghuhurementado ang puso ko. Pakiramdam ko kami lang

dalawa dito sa dalampasigan kahit na may nakakasalubong kami. Everything is slow motion, tila ba

naglalakad kami sa cloud nine.

"That girl is an eyesore, Look I'm more prettier and sexier than her."

Napalingon ako sa babaeng naka-yellow na bikini, siya yung nilalandi ni Lukas kahapon. May mga

kasama rin siya, mga kaibigan niya siguro.

Dali dali siyang lumapit kay Lukas at agad kumapit dito na animo'y walang pakialam sa mundo.

Is she blind? Hindi niya ba alam na nandito ako? Hindi rin ba niya nakita na hawak ko ang kamay niya.

Gusto kong ipamukha sa kanya yung nagkahawak naming kamay, pero binitawan niya ito.

Tumingin ako sa ibang direksyon dahil nairita ako pagkabitaw na pagkabiraw niya sa kamay ko. I he

choosing that girl. Tulad kahapon nabaliwala na ako sa kanya. Nakaramdam ako ng insecurity, porque

nakabikini at masyado lang exposed yung dibdib niya ay naichapwera na ako. Masyado ba talaga

akong pangit?

Naisipan ko na lang na tumingin baka kasi madagdagan ang nararamdaman ko na pagkairita sa

kanya.

"Do you want to hang out with me" Aniya sabay yakap sa leeg ni Lukas, nakita ko iyon dahil sumimple

ako ng tingin sa kanila. Nakakaasiwang tignan. Parang gusto kong paalisin ang babaeng iyon doon at

ipatapon sa gitna ng dagat at ipakain at mga pating doon.

Ako pa ang tinutukoy niyang eyesore. Hindi hamak na siya ang eyesore noh

Lalo na at nakikita ko na may kaitiman at kili-kili niya ang masama pa may buhok pa ito, ano ito black

forest?

Geez! Napaka-kapal ng apog niya na magsuot ng bikini without plucking her armpit. Hindi naman

siguro sila ganoon kahirap para sabihin na wala silang pambili kahit tweezers man lang.Tapos she all

have the guts to say that she's prettier and sexier than me? Eh mas malinis pa ang kili-kili ko sa kanya.

Kahit ganito ako, manang magdamit, I regularly remove it.

Oo ako na ang laitera! Hindi ko naman kasi mapigilan na mainis sa kanya. Lalo na itong lalaking ito ay

mukhang makikipaglandian pa sa babaeng may black forest. Hay nako hindi ko akalain na pumapatol

pala si Lukas sa ganyan. Wala rin pala siyang taste at all.

Makalayas na nga, punyeta! Iniinis ko lang yung sarili ko dito. Moment namin kasi ni Lukas nakikisingit!

Baka ako ay makaistorbo pa sa kanila. Naririnig ko na nag-uusap sila, but I don't care at all! I wanna

close my ears para hindi ko sila marinig.

But I stop walking away. Tila umalingawngaw sa pandinig ko ang tinuran ni Lukas.

"One more thing. My fiancee's eye's are out of this world, her body is more gorgeously than you. So

don't you dare to say anything to her, because you are nothing to her.

Hindi ko alam kung ano yung gagawin ko, hindi naman ako kagandahan para sa puring iyon ni Lukas.

Tapos hindi naman ako masyadong affected kapag may compliment sa akin na ganoon. Pero kay

Lukas, putek! nagwawala ang buong sistema ko, nagwawala ang puso ko.

"But Lukas, kasama mo lang ako kahapon, you said that I'm beautiful." Maarteng sabi ni babaeng dark

forest.

"How do I, I don't even know your name, so I rather to be with my fiancee.

Tapos sumunod siya sa akin. Nagbunyi ang buong sistema ko, he rejected that girl. I wan't to jump and

shout that I win, iyon kasi ang nararamdaman ko.

Tinignan ko yung babaeng may dark forest, nangigilaiti siya, animo'y anytime ay may usok na lalabas

mula sa ilong niya. I want to shout at her na belat mo! kaso ayaw ko naman ng gulo, kahit alam kong

nandyan si Lukas at poprotektahan ako. Sapat na rin sa akin na makita na pinagtatawanan siya ng

mga kaibigan ngayon, ang yabang kasi.

Hinawakan muli ni Lukas yung kamay ko, naghuhurementado na naman ang puso ko.

"Bakit hindi ka sumama sa babaeng iyon." Tanong ko, at kunyari wala akong napakinggan sa

pinaguusapan nila.

"I don't want my baby to be jealous again."

Natameme na lang ako, Para akong batang nahuli na may ginagawang kalokohan sa akto. I want

defend myself, pero parang may nakabara sa lalamunan ko at ayaw akong pagsalitain, dahil wala

akong masabing palusot.

"Can't speak huh, I guess you are. Halika na."

Nagpahila na lang ako sa kanya. Hindi ako makapaniwala sa sarili ko ngayon, pinagseselosan ko yung

babaeng iyon.Tss! I'm getting weird. Napailing na lang ako, Ayoko ng isipin, pinasasakit ko lang yung

ulo ko saka hindi naman siya ha ganoon ka-big deal, dahil kasama ko siya ngayon.

Sa kakaisip ko ay hindi ko namalayan na ang layo na ng nilakad namin mula sa pinangalingan namin.

Maya maya ay may namataan kaming mga tindahan, inaya niya ako doon.

Marami-rami rin mga turista sa loob, maya maya ay may namataan akong buko shake. Agad akong

natakam dahil isa iyon sa paborito ko.

"Do you want some." Aniya, siguro ay nahuli niya akong nakatingin doon. Tango na lang ang binigay

kong sagot sa kanya, at agad na rin siyang nagpunta sa nagtitinda ng shake.

Umupo ako doon sa may bench, baka kasi matagalan si Lukas at maraming nakapila. Walang

masyadong tao dito,Nakatitig lang ako sa dalampasigan para hindi ako masyadong mainip kakahintay

sa kanya. Pero may bultong humarang sa akin.

Nag-angat ako ng tingin, halata sa itsura niya na foreigner siya, dahil sa kanyang maputing kutis at

medyo blonde na buhok, ang blue na matang nakatitig sa akin.

Ang mga titig na nagbibigay kilabot sa akin, dahil parang kayang-kaya niya akong lamunin ng buong

buo. Mas nakakatakot pa ito kumpara kay Lukas.

"Hey." Aniya.

Nginitian ko na lamang siya bilang tugon, dahil nahihiya ako sa kanya, sa titig pa lang niyang nanliliit

ako.

"You seems so lonely, you need some company."

"No, not at all, may kasama ako." Sabi ko at tumingin sa ibang direksyon, para ipakita na wala akong

interes sa kanya. Pero bigo ako dahil tinabihan niya ako.

"Nasaan ang kasama mo?" May slang lang na pagkakasabi niya. Namangha ako sa kanya dahil he

can speak tagalog straight, siguro ay matagal na siya dito sa Pilipinas.

"May binili lang doon." Sabi ko sabay turo ko doon kay Lukas na nakapila.

"Ohhh It is so rude to leave beautiful lady like you." Aniya at tumabi siya sa akin. Nagdikit yung

katawan namin saglit dahil lumayo ako. Parang hindi ako kumportable, na-awkward ako sa kanya.

Magsasalita sana ako pero natigilan ako ng may narinig akong pamilyar na boses.

"Get away from her." Lumingon ako sa kanya.

Nakatiim ang bagang niya habang nakatingin ng masama sa amin, lalo na dito sa lalaking katabi ko

dito. Kunot din ang noo niya kaya mas lalong nadepina ang makakapal niyang kilay.

Natigil ako sa pagsuri sa mukha niya ng bigla niya akong hinagit palayo sa lalaking katabi ko.

"Lukas ano ba!" Sigaw ko sa kanya. Tumingin siya sa akin, tila ba nag-aalab ang kanyang mga mata

dahil sa galit.Galit? Bakit naman siya nagagalit? Ano naman ang ginawa ko.

Lakad takbo na ang ginawa ko dahil napakabilis niyang maglakad, halos si na ako makasabay at

habang tumatagal mas lalong dumidiin ang kamay niya sa pupulsuhan niya. Pakiramdam ko ay

masusugatan na ako sa higpit na hawak niya. Umaangal na nga ako na nasasaktan ako pero para

siyang walang naririnig.

Hanggang sa makarating kami sa tinutuluyan naming bahay, hawak niya pa rin ako. Halos kaladkarin

na niya ako papasok sa kwarto niya. Kinakabahan na ako, Anong gagawin niya sa akin? Gustuhin ko

man pumiglas pero wala akong magawa sa sobrang higpit ng hawak niya sa akin.

Binitawan na lang niya ako ng katapat na namin ang walk-in closet niya. Binalot na kami ng

katahimikan, dahil wala man lang nagsasalita sa amin. Mas lalo akong kinakabahan sa matatalim

niyang titig, tila kaya na akong saksakin. Yumuko na lang ako dahil hindi ko kayang salubungin ang

mga titig niya. Sobra akong natatakot, gusto ko nang umalis, pero tila ayaw na katawan ko.

"I want you to look at me." Mariin niyang sabi habang inangat niya yung mukha ko sa kanya.

Nasalabong ko uli at matatalim niyang titig, tila mas tumalim pa yun, at mas napuno ng galit, ano bang

nangyayari sa kanya. Gusto ko siyang sigawan, pero makita ko lang siya tila ba umuurong yung boses

ko. Gusto ko rin na mag-iwas ng tingin sa kanya, pero tila nakakulong ang mukha ko, at sa kanya lang

ako pwedeng tumungin.

Nakahinga ako ng maluwag nang tumalikod siya sa akin at humarap doon sa closet niya, tila may Belongs to (N)ôvel/Drama.Org.

kinukuha.

Maya maya at humarap na siya at may hawak hawak ng tshirt.

Lukas

I really want to punch that guy's face. Kung makatingin siya kay Anikka ay parang pagmamay-ari niya

ito. Anikka is only mine, no one can own, ako lang.

Lalong nagdilim ang paningin ko ng makita siyang nakatingin sa dibdib niya. Dammit ako lang ang may

karapatan doon

She's my fiancee right, so I have my rights to her.

Anikka

Naghurementado muli ang puso ko sa kaba, yan na naman ang mga titig niya.

Halos mapatili na ako dahil napunit na niya yung sando ko na tila wala iyong kahirap-hirap sa kanya.

Agad kong tinakpan yung katawan ko sa kanya.

"Don't cover it, nakita ko na yan." Nanlaki ang mata ko sa kangang tinuran at nagsiakytan ang dugo ko

sa mukha dahil sa hiya. Pero para akong nawalan ng buto at hinayaan na lang siya na bihisan ako.

Pakatapos ay agad niya akong hinarap sa salamin, habang suot ko yung tshirt niya na halos lamunin

na ang katawan ko.

"Ako lang ang may karapatan na tumitig sayo ng ganyan Anikka wala ng iba, ako lang